23 stycznia 2009, 23:01
moze nie jest to najlepszy powod do rozpaczy ale MNIE dobija... moja kolezanka skonczyla wczoraj magiczna dwudziestke. niby nie duzo ale majac swiadomosc ze w najblizszej przyszlosci czeka to rowniez mnie... nie chce sie uzalac ale czy moze mnie spotkac jeszcze cos na miare tego cudownego, ekscytujacego zycia nastolatki? czy to tylko prosta droga do doroslosci, do stuprocentowej odpowiedzialnosci za wlasne zycie? nie mam zamiaru ustatkowc sie czy zmieniac czegos w wiekszym stopniu... moim najaktualniejszym celem jest dostanie sie do najlepszej grupy angielskiego na roku ale czy to nie za malo? za rok bede w wieku, w ktorym moja mama urodzila pierwsze dziecko... coz. kryzys wieku sredniego juz teraz?